- zmiennik
- сущ.• сменщик* * *♂ разг. сменщик; напарник* * *м разг.сме́нщик; напа́рник
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
zmiennik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. zmiennikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto wykonuje jakąś pracę na zmianę z kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przekazać dyżur zmiennikowi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zmiennik — m III, D. a, N. zmiennikkiem 1. B.=D.; lm M. zmiennikicy, DB. ów środ. «człowiek pełniący jakąś funkcję na zmianę z kimś innym, ktoś, kto wymienia się z kimś w pracy, zmienia kogoś na warcie itp.» Przekazać prowadzenie taksówki zmiennikowi. 2. B … Słownik języka polskiego
indukcyjność — ż V, DCMs. indukcyjnośćści, blm 1. «fakt stosowania w rozumowaniu lub badaniach naukowych metody indukcji; metoda indukcyjna» 2. fiz. «wielkość charakteryzująca oddziaływanie indukcyjne obwodów z prądem elektrycznym; współczynnik indukcji» ∆… … Słownik języka polskiego